تعارض اجتماعی - علل و راه حل ها

یکی از شرایط برای توسعه جامعه مخالفت گروه های مختلف است. پیچیده تر ساختار جامعه، بیشتر آن تقسیم شده و خطر ابتلا به چنین پدیده ای به عنوان تعارض اجتماعی بیشتر است. با تشکر از او، توسعه کل بشر به طور کامل صورت می گیرد.

تعارض اجتماعی چیست؟

این بالاترین مرحله است که اپوزیسیون در روابط بین افراد، گروه ها و در کل جامعه به وجود می آید. مفهوم تعارض اجتماعی به معنای تناقض دو یا چند احزاب است. علاوه بر این، هنگامی که یک فرد نیاز و منافع دارد که با یکدیگر مخالف است، یک درگیری شخصی وجود دارد. این مشکل بیش از یک هزاره دارد و براساس موقعیتی است که بعضی از آنها باید در کنار هم قرار گیرند، در حالی که دیگران باید اطاعت کنند.

چه چیزی باعث درگیری های اجتماعی می شود؟

اساس تضاد ماهیت ذهنی و عینی است. تناقضات هدف شامل مخالفت بین "پدران" و "کودکان"، کارفرمایان و زیردستان، کار و سرمایه است. علل ذهنی درگیری های اجتماعی بستگی به درک وضعیت توسط هر فرد و نگرش وی نسبت به آن دارد. دانشمندان متخلفان شناسایی دلایل مختلف برای ظهور مقابله، در اینجا اصلی:

  1. تجاوز، که می تواند تمام حیوانات، از جمله انسان را آشکار کند.
  2. بیش از حد و عوامل محیطی.
  3. خصومت نسبت به جامعه
  4. نابرابری اجتماعی و اقتصادی.
  5. تناقضات فرهنگی

به طور جداگانه افراد و گروه ها می توانند به خاطر کالاهای مادی، نگرش ها و ارزش های اولیه، اختیارات مقامات و غیره، متضرر شوند. در هر زمینه فعالیت، اختلاف ممکن است به دلیل نیازها و منافع ناسازگار باشد. با این حال، تمام تناقضات به رویارویی تبدیل نمی شود. در مورد آن، آنها فقط در شرایط مقابله فعال و مبارزه باز هستند.

شرکت کنندگان در درگیری اجتماعی

اول از همه، این افراد هستند که در هر دو طرف حاشیه ایستاده اند. در جریان وضعیت کنونی، آنها می توانند به صورت فیزیکی و قانونی باشند. ويژگي هاي درگيري هاي اجتماعي اين است كه براساس اختلافات خاصي است كه منافع شركت كنندگان نيز در آن مواجه مي شوند. همچنین یک جسم وجود دارد که می تواند یک شکل مادی، معنوی یا اجتماعی داشته باشد و هر یک از شرکت کنندگان آن را دریافت می کنند. و محيط فوري آنها محيط کوچک يا کلان است.

تعارض اجتماعی - جوانب مثبت و منفی

از یک طرف، یک منازعات باز به جامعه امکان می دهد که به دنبال توافق ها و توافقات خاصی باشند. به عنوان یک نتیجه، برخی از اعضای آن می آموزند که با شرایط ناآشنا سازگار شوند، به خواسته های دیگران توجه کنند. از سوی دیگر، تضاد اجتماعی مدرن و پیامدهای آن نمی تواند پیش بینی شود. در صورت بدتر شدن رویدادها، جامعه می تواند به طور کامل سقوط کند.

توابع تعارض اجتماعی

اولین سازنده و دوم مخرب است. آنها سازنده دارای شخصیت مثبت هستند - آنها تنش را از بین می برند، تغییرات را در جامعه می اندازند و غیره. مخرب بودن باعث نابودی و هرج و مرج می شود، آنها روابط در محیط خاص را بی ثبات می کنند، جامعه را از بین می برند. عملکرد مثبت درگیری های اجتماعی تقویت جامعه به طور کلی و روابط بین اعضای آن است. منفی - جامعه را بی ثبات می سازد.

مراحل درگیری اجتماعی

مراحل توسعه درگیری عبارتند از:

  1. پنهان تنش در برقراری ارتباط بین بازیگران به دلیل تمایل هرکسی برای بهبود وضعیت خود و دستیابی به برتری است.
  2. استرس مراحل اصلی درگیری های اجتماعی شامل تنش است. و قدرت و برتری بیشتر حزب حاکم، قوی تر است. عدم انطباق احزاب منجر به یک درگیری شدید می شود.
  3. آنتاگونیسم این یک نتیجه از تنش بالا است.
  4. ناسازگاری در واقع، خود را درگیری.
  5. تکمیل قطعنامه از وضعیت.

انواع درگیری های اجتماعی

آنها می توانند کار، اقتصادی، سیاسی، آموزش، امنیت اجتماعی و غیره باشند همانطور که قبلا ذکر شد، می تواند بین افراد و در داخل رخ دهد. در اینجا یک طبقه بندی مشترک است:

  1. مطابق با منبع وقوع - مقابله با ارزش ها، منافع و شناسایی.
  2. بر عواقب برای جامعه، انواع اصلی اختلافات اجتماعی به خلاق و مخرب، موفق و شکست خورده اند.
  3. با درجه نفوذ محیط زیست - کوتاه مدت، متوسط، بلند مدت، حاد، بزرگ، منطقه ای، محلی و غیره
  4. مطابق با موقعیت مخالفان - افقی و عمودی. در اولین مورد، افرادی که در همان سطح استدلال می کنند، و در مرحله دوم، رئیس و زیردستان.
  5. با راه مبارزه - صلح آمیز و مسلح.
  6. بسته به درجه باز بودن - پنهان و باز است. در اولین مورد، رقبا به طور غیرمستقیم بر یکدیگر تاثیر می گذارند، و در مرحله دوم به باز کردن نزاع ها و اختلافات می پردازند.
  7. مطابق با ترکیب شرکت کنندگان - سازمانی، گروهی، سیاسی.

راه حل برای حل اختلافات اجتماعی

موثرترین راه حل برای حل اختلافات:

  1. اجتناب از رویارویی به این معناست که یکی از شرکت کنندگان «صحنه» را از لحاظ جسمی یا روانشناختی ترک می کند، اما وضعیت درگیری خود باقی می ماند، چرا که علت ایجاد شده آن حذف نشده است.
  2. مذاکرات هر دو طرف تلاش دارند زمینه مشترک و راه همکاری پیدا کنند.
  3. واسطه ها راه حل برای حل اختلافات اجتماعی شامل دخالت واسطه ها می شود. نقش آن می تواند به وسیله هر دو سازمان و فردی باشد که با توجه به فرصت ها و تجربه های موجود، آنچه را که بدون مشارکت او انجام می شود غیر واقعی خواهد بود.
  4. تاخیر در واقع، یکی از مخالفان فقط برای یک لحظه موقعیت خود را از دست می دهد، می خواهد قدرت را جمع کند و دوباره وارد یک درگیری اجتماعی شود، تلاش می کند که آنچه را که از دست داده، به دست آورد.
  5. درخواست داوری یا دادگاه داوری در عین حال، مقابله با مطابقت با هنجارهای قانون و قانون مطرح شده است.
  6. روش نظامی شامل ارتش، فن آوری و سلاح است که در واقع یک جنگ است.

پیامدهای درگیری های اجتماعی چیست؟

دانشمندان این پدیده را از دیدگاه کارکتر و جامعه شناختی در نظر می گیرند. در اولین مورد، مقابله به طور واضح منفی است و منجر به چنین عواقبی می شود:

  1. بی ثبات سازی جامعه . اهرم های کنترل دیگر کار نمی کنند، هرج و مرج و غیر قابل پیش بینی بودن در جامعه وجود دارد.
  2. عواقب تعارض اجتماعی شامل تمرکز توجه شرکت کنندگان به اهداف خاص است که شامل پیروزی بر دشمن می شود. در عین حال، تمام مشکلات دیگر به پس زمینه می روند.
  3. از دست دادن امید برای روابط دوستانه با حریف.
  4. شرکت کنندگان در رویارویی از جامعه خارج می شوند، احساس نارضایتی می کنند و غیره
  5. با توجه به رویارویی با دیدگاه جامعه شناختی، در نظر بگیرید که این پدیده دارای جنبه های مثبت است:
  6. با توجه به نتایج مثبت این پرونده، یک جمع شدن مردم و تقویت درک متقابل میان آنها وجود دارد. هر کس درگیر شدن در آنچه اتفاق می افتد، احساس می کند و همه چیز را اطمینان می دهد تا درگیری های اجتماعی نتیجه صلح آمیز داشته باشد.
  7. سازه های موجود به روز می شوند و ساختارها و مؤسسات جدید شکل می گیرد. در گروه های تازه در حال ظهور، یک تعادل منفی ایجاد شده است که ثبات نسبی را تضمین می کند.
  8. مناقشه مدیریتی بیشتر باعث افزایش شرکت کنندگان می شود. آنها ایده ها و راه حل های جدید را توسعه می دهند، یعنی "رشد" و توسعه می دهند.