کوآگولوگام - رمزگشایی

Coagulogram - این روش محبوب ترین نیست، اما برای یک دسته خاص از بیماران بسیار مهم است. تحت یک نام نسبتا پیچیده، مطالعه آزمایشگاهی خون برای لخته شدن پنهان است. رمزگشایی کوآگولوگرام به شما امکان می دهد اطلاعات زیادی در مورد وضعیت خون به طور خاص و بدن به طور کلی یاد بگیرند. همانند بسیاری از مطالعات، نتایج این روش پزشکی بسیار دشوار است. بیایید سعی کنیم کار کمی را روشن کنیم و در مورد شاخص های اصلی و هنجارهای آنها صحبت کنیم.

رمزگشایی نتایج کوآگولوگرافی

Coagulogram مجموعه ای از آزمایش های خاص است که به شما اجازه می دهد تا در مورد لخته شدن خون تقریبا همه چیز را یاد بگیرند. احتمال خون گیری ضخیم شدن یکی از مهمترین وظایف محافظ بدن است. البته، در یک حالت عادی خون باید مایع باشد، اما حتی با کوچکترین آسیب و صدمه به دیواره های رگ های خونی، انعقاد، یک پروسه حیاتی می شود.

شما نیاز به مهارت برای رمزگشایی کواگولوگام در موارد زیر:

  1. این مطالعه برای مشکلات پاتولوژیک با لخته شدن خون تجویز می شود.
  2. کوآگولوگام در دوران بارداری اجباری است.
  3. این روش در هنگام آماده سازی برای عمل و در طول دوره بهبودی پس از آن نشان داده شده است.
  4. در معاینه کسانی که از الکل و سیگار استفاده می کنند، دخالت نکنید.
  5. کارشناسان توصیه می کنند که پس از 50 سال، افراد مبتلا به انعقاد را توصیه می کنند.

در یک بیمار سالم، تمام شاخص ها در رمزگشایی کوآگولوگرام باید طبیعی باشند. ویژگی های اصلی لخته شدن خون به شرح زیر است:

  1. یکی از مهمترین شاخصهای پروترومبین است. به طور جدی، این پروتئینی است که مسئول لخته شدن خون است. غلظت طبیعی پروترومبین در خون بین 78 تا 142 درصد متغیر است. مقدار پروتئین در خون گاهی اوقات به شناسایی مشکلات ناشی از اختلالات در عملکرد دستگاه گوارش کمک می کند.
  2. شاخص نرمال INR در رمزگشایی کواگولونگ 80-120٪ است. INR یک نگرش عادی بین المللی است. این شاخص - جایگزینی برای PTI داخلی (شاخص پروترومبین) است. تجزیه و تحلیل INR انجام شده است به طوری که یک متخصص می تواند مقدار دوز دارو ناباروری خون مورد نیاز یک بیمار خاص را تعیین کند.
  3. هنجار RFMK در رمزگشایی کواگولونگ بر روی 100 میلی لیتر خون نمی تواند بیش از 4 میلی گرم باشد. مجتمع های فیبرین-مونومر حل کننده به عنوان نوعی نشانگرهای امکان انعقاد داخل عضلانی را نشان می دهند.
  4. نقش مهم در رمزگشایی کوآگولوگام توسط شاخص APTT - زمان ترومبوپلاستین جزئی فعال شده است. این شاخص ترین حساس به زمان است. در یک فرد کاملا سالم، یک لکه محافظ باید در کمتر از یک دقیقه (30-40 ثانیه) تشکیل شود، اما اگر شاخص افزایش یابد، احتمال دارد که بیمار بایستی آزمایش بیماری های نادر را انجام دهد.

رمزگشایی عمیق کواگولوگام

در کواگولوگام گسترش یافته، شاخص های زیر نیز ارائه می شوند:

  1. چسبندگی مشخصه توانایی پلاکتها برای گروه بندی و تشکیل لخته های محافظتی است. اگر چسبندگی کاهش یابد، احتمال وجود دارد که بیمار نارسایی کلیه داشته باشد. شاخص چسبندگی طبیعی 20-50٪ است.
  2. جمع شدن توانایی پلاکتها برای متحد کردن است. در یک ارگانیسم سالم، سطح تجمع 20٪ تجاوز نمی کند.
  3. توصیف گروهی از بدنهای خاص در رمزگشایی یک کواگولومای خون اجازه می دهد تا یک نفر از یک ضد انعقاد لوپوس را تعیین کند.
  4. متخصصان با کمک ترومبوت ها مقدار فیبرینوژن را در خون تعیین می کنند.