سقط خود به خودی - علل و نحوه تشخیص سقط جنین چیست؟

اصطلاح "سقط خود به خودی" در بخش زنان و زایمان معمولا برای ارجاع به عوارض پروسه بارداری استفاده می شود که طی آن تاخیر در آن تا 22 هفته اتفاق می افتد. این پایان خود به خودی از بارداری اجازه نمی دهد که جنین به حالت بالغ برسد، مرگ آن اتفاق می افتد. به طور دقیق علل نقض، نشانه ها، روش های درمانی را در نظر بگیرید.

چرا سقط جنین رخ می دهد؟

دلایل سقط خود به خودی چنان متنوع است که دشوار است دقیقا مشخص شود کدام یک باعث سقط جنین شد. در میان دلایل اصلی آن در مراحل اولیه حاملگی، پزشکان ناهنجاری های کروموزومی را تشخیص می دهند. بسیاری از اختلالات ژن باعث ایجاد اختلال در روند نشانه گذاری داخل رحمی اعضای محوری می شود، در نتیجه - سقط جنین در مرحله اولیه. از دیگر دلایل:

خطر ابتلا به سقط جنین خود به خودی خود به میزان قابل توجهی افزایش می یابد (سقط جنین خودبخودی):

سقط جنین در اوایل بارداری

تهدید سقط جنین در مراحل اولیه بارداری اغلب با نقض پروسه کاشت در ارتباط است. در این مورد، در مرحله معرفی تخم مرغ جنین به دیواره رحم رخ می دهد. در نتیجه یک روند مخرب مشاهده می شود که منجر به مرگ جنین می شود. علاوه بر این، سقط خود به خودی در مراحل اولیه می تواند ناشی از اختلالات هورمونی باشد. سطح پایین hCG سبب شکستگی جنین در مرحله تقسیم می شود.

سقط جنین بعدی

تهدید سقط خود به خودی در ابتدای بارداری از بین نمی رود، در موارد بعد سقط جنین را تحریک می کند. این اغلب به وسیله یک روند نادرست پروسۀ حاملگی یا عدم پذیرش زن به توصیه های پزشکی ایجاد می شود. سقط جنین در دوره 12 تا 22 هفته نامیده می شود. علل عوارض عبارتند از:

علائم سقط خودبه خودی

صحبت از نشانه های سقط جنین در مراحل اولیه بارداری، پزشکان در میان اولین علائم خونریزی رحمی هستند. با سقط جنین، غشای جنینی از دیواره رحم جدا می شود، که در آن یکپارچگی عروق خونی ناشی از اختلال است که با آن همراه است:

مراحل سقط خودبه خودی

با توجه به اینکه چه تصویر بالینی در این عارضه مشاهده می شود، ماماهایی مراحل زیر سقط خودبخودی را تشخیص می دهند:

1. تهدید سقط خود به خودی. این مرحله نشان دهنده خطر بالای قطع وقوع بارداری است. در این مورد، زن ظاهر علائم مربوطه را رفع می کند:

هنگامی که یک زن توسط یک متخصص زنان مورد آزمایش قرار می گیرد، افزایش تنونیومومتری رحم، که با دیافراگم شکمی قدامی و پاشیده شده است. گردن رحم در این مرحله کوتاه نمی شود، گردن داخلی کاملا بسته است، و اندازه بدن رحم مربوط به دوره بارداری است. هنگام تشخیص عوارض در این مرحله، نتیجه مطلوب است.

2. شروع سقط جنین به واسطه ظهور ترشحات خونی ناشی از دستگاه تناسلی مشخص شده است. بررسی وضعیت بیمار در صندلی زنان و زایمان باعث ایجاد وضعیت رحم می شود که کمی باز است. سقط خود به خودی آغاز شده با یک باز شدن کوچک گردن رحم همراه است، اما انقباض های ضعیف میومورتیوم وجود ندارد.

3. سقط جنین در این دوره. در این مرحله، پزشکان ظاهر انقباضات تنگی عادی رحم را رفع می کنند. در این مورد، اندازه اندام تناسلی کاهش می یابد - اندازه رحم با سن حاملگی مطابقت ندارد. پس از معاینه، پزشک رفع گلوهای خارجی و داخلی را برطرف می کند و عناصر تخم مرغ یا جنین جنین در کانال گردن رحم یا حفره واژن قرار می گیرند.

4. سقط ناقص این با تاخیر در حفره رحم عناصر فردی تخم مرغ جنینی، به دلیل عدم انقباض رحم، بستن حفره رحم است. در نتیجه، خونریزی طولانی مدت رحم ایجاد می شود و منجر به خونریزی بزرگ می شود.

5. سقط جنین کامل. در اواخر دوره ها همراه با انتشار کامل تخم مرغ جنین و غشای جنینی اتفاق می افتد. رحم نیرومند است و اندازه آن کوتاهتر از زمان است. با فراصوت، خطوط روشن هستند، هیچ بافت باقی مانده در حفره وجود ندارد.

آیا سقط خودبه خودی بدون خون است؟

با توجه به علائم سقط جنین در مراحل اولیه، باید گفت که در بعضی موارد ممکن است خونریزی وجود نداشته باشد. این باعث تشخیص پاتولوژی دشوار می شود. وضعیت مشابهی با نوع ناقص ممکن است، زمانی که تخمک جنین مستقل از حفره رحم را ترک نمی کند. پزشکان، به استثنای یک عفونت، از بین می روند.

سقط جنین - چه کاری باید انجام دهید؟

هنگامی که درد شکمی در شکم وجود دارد، تخلیه خونین از مهبل (واژن)، بدتر شدن رفاه عمومی، زن باردار باید با دکتر مشورت کند. بسته به مرحله سقط جنین، پزشکان تاکتیک های درمان را توسعه می دهند. در بیشتر موارد، آن را به:

بارداری پس از سقط خودبه خودی

پس از سقط جنین، متخصصین زنان توصیه می شود از برنامه ریزی بارداری خودداری کنند. در این مورد، زنان برای جلوگیری از بارداری بعدی توصیه می شود از پیشگیری از بارداری استفاده کنند. برای بازسازی بدن حداقل 6 ماه طول می کشد. این بار یک زن می تواند به طور فعال برای برنامه ریزی آماده شود: