اندوکاردیت باکتریایی

اندوکرین عفونی یا باکتریایی التهاب اندوکریدی علت میکروبی است که منجر به اختلال عملکرد و تخریب ساختار دستگاه شیر می شود. این بیماری علت عفونت توسط یک شانت آرترایوژن یا یک محل کوارتاسیون آئورت است. دو نوع از اندوکاردیت عفونی وجود دارد - حاد و زیر حنجره، که هر کدام دارای علائم خاصی است.

علل اندوکاردیت باکتریایی

با توجه به شکل بیماری، علل مختلفی از اندوکاردیت باکتریایی ایجاد می شود. در مورد یک نوع آسیب حاد، ظهور این بیماری می تواند توسط استافیلوکوک اورئوس ناشی شود، که در درجه اول بر دریچه های طبیعی دریچه اثر می گذارد، که IE اولیه آن نامیده می شود. این به زودی منجر به شکستگی در ساختار ارگ و ظهور کانون های متاستاتیک می شود.

اندوکاردیت باکتریال زیر سکته ای به عنوان یک نتیجه از استرپتوکوک سبز اتفاق می افتد و خود را در مناطق آسیب دیده نشان می دهد که به نام IE ثانویه نامیده می شود. به این معنی که علت اندوکاردیت باکتریایی استرپتوکوک و استافیلوکوک است.

علائم اندوکاردیت باکتریایی

تظاهرات بالینی بیماری معمولا 14 روز پس از عفونت مشخص می شود. علائم اصلی اندوکاردیت باکتریایی عبارتند از:

آزمایش دقیق نشان می دهد تخریب دریچه ها، که منجر به شکست شیرهای قلب و همچنین ظهور صداهای جدید در قلب می شود. تظاهرات ذاتی اندوکاردیت باکتریایی از طریق واکنش های ایمنی بدن تشخیص داده می شود:

با اندوکاردیت باکتریال زیر قندی، ترومبوآمبولیک می تواند اتفاق بیفتد که منجر به حملات قلبی برخی ارگان ها می شود.

درمان و پیشگیری از آندوکاردیت باکتریایی

درمان اندوکاردیت باکتریایی با بستری شدن بستری و پس از آن سخت تر می شود. مدت اقامت در بیمارستان بستگی دارد که چگونه است دمای بدن بیمار به سرعت طبیعی می شود و پزشک باید منتظر نتیجه آزمایش های منفی و کاهش تظاهرات بیماری باشد.

درمان با آنتی باکتریال اندوکاردیت عفونی، آنتی بیوتیک ها و داروهای ضد باکتریایی است. آنتی بیوتیک ها فقط به صورت داخل وریدی تجویز می شوند.

پیشگیری از اندوکاردیت باکتریایی تخریب فوم عفونت مزمن است. این در درجه اول به التهاب ارگان های ENT، و همچنین به بیماری های التهابی حفره دهان اشاره دارد.

بیماران در گروه ریسک توصیه می شود که دوره درمان را با مشارکت عوامل ضد باکتری پیشگیرانه طی کنند. در بیشتر موارد، این توصیه برای افرادی که دارای نقص دریچه هستند، اعمال می شود.