هزارتوی یا اوتیت داخلی یک بیماری نسبتا نادر است. به عنوان یک قانون، آن ثانویه است، در مقابل پس زمینه های دیگر عفونت های جدی رخ می دهد. شايعترين علل التهاب گوش داخلي، عفونت گوش مياني، سل، ضايعات گسترده کانال شنوايي، ويروس هاي سيستميک هستند. این آسیب شناسی به بیماری های خطرناک اشاره دارد که همراه با عواقب و عوارض شدید، تا از دست رفتن شنوایی کامل است.
علائم التهاب گوش داخلی
علائم مشخصی از لابیرنت پس از گذشت 7-12 روز پس از انتقال عفونت باکتریایی، قارچی و ویروسی مشخص می شود. تظاهرات بالینی معمول بیماری:
- سرگیجه مستمر؛
- حملات مکرر تهوع، استفراغ؛
- عدم تعادل، نیشنگموس؛
- سر و صدا در گوش؛
- کاهش شنوایی؛
- افزایش دمای بدن؛
- انتشار شدید عرق؛
- سرخ شدن پوست صورت؛
- نقض عصب سهگانه
- ناراحتی در قفسه سینه؛
- افزایش ضربان قلب.
علائم ذکر شده ممکن است در نهایت فروکش کنند، که نشان می دهد که آسیب شناسی به شکل مزمن تبدیل می شود.
چگونه برای درمان التهاب گوش داخلی؟
درمان موثر بیماری توصیف شده با یک رویکرد جامع دارو آغاز می شود:
1. استفاده از آنتی بیوتیک های سیستمیک:
- سفالوسپورین ها ؛
- پنی سیلین ها؛
- تتراسایکلین؛
- سولفونامید ها
2. کمبود آب بدن:
- دریافت دیورتیک ها؛
- پیوستن به یک رژیم خاص؛
- تزریق داخل وریدی سولفات منیزیم، کلرید کلسیم، گلوکز.
3. ترمیم ترافیک در دخمه پرپیچ و خم:
- مصرف ویتامین K، P، C، گروه B؛
- تزریق داخل عضلانی آتروپین؛
- استفاده از کوارک بوسیلاز.
همچنین علائم التهاب گوش داخلی با درمان:
- هورمون های استروئیدی
- ضد عفونی کننده
- آرام بخش
- داروهای آنتی هیستامین
- holinoblokatorov.
با اوتیت حاد گلودرد، مداخله جراحی نشان داده شده است - تراپناتیک عمومیت یافته و پاکسازی شده با حذف اگزودا.