آمیلوئیدوز با تجمع پروتئین غیر طبیعی در بدن مشخص می شود. در عین حال در حالت عادی در بدن هم نیست. آمیلوئیدوز دارای علائمی است که می تواند درجه و پیچیدگی بیماری را تعیین کند.
آمیلوئیدوز اندام های داخلی
وقتی بیماری پیشرفت می کند، پروتئین غیرطبیعی تجمع می یابد، که باعث تشکیل آنتی بادی ها می شود. پس از تعامل آنتی ژن با آنتیبادی، پروتئین تشکیل آمیلوئید رسوب می کند. در آینده، او می تواند عناصر ارگ را جایگزین کند، که منجر به مرگ کامل او می شود. این بیماری می تواند بر تمام ارگان های مهم داخلی، به عنوان مثال، قلب و روده، تاثیر بگذارد.
علائم آمیلوئیدوز روده:
- ناراحتی و سنگین بودن در شکم؛
- درد ناگهانی و اسپاسمودی؛
- یبوست یا اسهال؛
- کم خون از خون؛
- لکوسیتوز؛
- هیپرگلووبینمی؛
- hypoprothrombinemia؛
- هیپوکلسمی
آمیلوئیدوز قلب باعث انسداد کششی بافتها می شود و همچنین انقباضات قلبی و ریتم قلب را مختل می کند. ارگان قادر به پمپ کردن مقدار لازم خون نیست و به طور معمول خون را به بدن انسان نگه می دارد. علائم اصلی این بیماری عبارتند از:
- تنگی نفس ؛
- تورم؛
- ضعف؛
- حالت تهوع
- آریتمی
آمیلوئید همچنین می تواند اعصاب را تحت تاثیر قرار دهد. تظاهرات آمیلوئیدوز عصب محیطی عبارتند از:
- سوزش و ضعف در عضلات؛
- اختلال تعادل؛
- سرگیجه در حالی که ایستاده؛
- نقض کنترل ادرار و دفع ادرار
- خارش در نوک انگشتان.
آمیلوئیدوز پوست
اشکال مختلف ضایعات پوستی وجود دارد:
- آمیلوئیدوز موضعی اولیه پوست؛
- آملیوئیدوز موضعی ثانویه پوست
- آمیلوئیدوز موضعی پوست با آمیلوئیدوز کامل.
با این بیماری، گره های متعدد، متراکم و کمی براق روی پوست ظاهر می شود که به طور مداوم خارش دارد. آنها کوچک هستند و به رنگ صورتی و زرد هستند.
با آمیلوئیدوز ثانویه، دیسک ها به نظر می رسد که به لمس متراکم و رنگ صورتی تیره دارند. اغلب اوقات در افراد مبتلا به سل، مالاریا، ضایعات پوستی با آبسه ظاهر می شود.
آمیلوئیدوز محلی می تواند به عنوان پاپول های کوچک، به عنوان مثال، در پای پایه، و اغلب در سایر قسمت های بدن ظاهر می شود. آنها ظاهر نوار های نیمه قیمتی متراکم یا پاپول های مخروطی هستند که نزدیک به یکدیگر قرار دارند. یک خارش مشخص وجود دارد.