Sphenoiditis یک بیماری التهابی مخاط مخاطب اسفنوئید است. این عمیق در پایه جمجمه، کنار اعصاب بینایی، غده هیپوفیز و شریانهای کاروتید واقع شده است. همانطور که در عمل بالینی نشان داده شده است، هنگامی که علائم اسپنوئیدیت ظاهر می شود، ابتدا شروع درمان و جلوگیری از گسترش التهاب است. با توجه به موقعیت بسیار نزدیک آن با ساختارهای تشریحی مهم، این بیماری می تواند منجر به عوارض تهدید کننده زندگی شود.
علائم اسفنوئیدیت
علائم اصلی اسپنوئیدیت عبارتند از:
- سردرد (به عنوان یک قاعده، آنها در ناحیه گوش و حلق و بینی قرار دارند)
- تخلیه مخاطی، گلودرد یا مخاطی بینی از بینی (آنها همیشه فراوان هستند)؛
- نقص بویایی (در بیماران همیشه بوی ناخوشایند پوسیدگی وجود دارد)
- افزایش قابل توجهی در دمای بدن؛
- خستگی شدید
اسپنئوئیدیت مزمن بدون علائم مشخصی رخ می دهد. اغلب بیماران درد ناخوشایند یا خفیف در ناحیه گوشه ظاهر می شوند. در موارد نادر، احساس ناراحتی در ناحیه بینی و طعم و مزه پوسیدگی در دهان وجود دارد.
درمان اسفنوئید
درمان بیماران مبتلا به علائم اسپنوکوئیدیت در خانه انجام می شود و بستری شدن تنها زمانی اتفاق می افتد که التهاب به قسمت های مختلف مغز منتقل شود. بیمار باید آنتی بیوتیک تجویز شود:
- آموکسی سیلین؛
- سفالوریدین؛
- سفازولین ؛
- روکسی ترومایسین
استفاده از قطره های واژینوزین نیز نشان داده شده است. این می تواند چنین آماده سازی، به عنوان:
- Dimetinden؛
- Naphasoln؛
- اکسیماتازولین
برای درمان اسفنوئیدیت بدون جراحی، باید از روش های فیزیوتراپی نیز استفاده کنید. بهترین راه برای مقابله با این بیماری است:
- روش UHF؛
- الکتروفورز با راه حل های دارویی؛
- مغناطیسی
درمان مرحله ای طولانی اسپنوکوئیدیت در خانه به شدت ممنوع است، زیرا این امر می تواند منجر به آن شود
درمان جراحی اسفنوئیدیت در حالت مزمن با هدف ایجاد سوراخ زهکشی گسترده ای صورت می گیرد. معمولا پس از این، فرایند التهابی حذف می شود. اگر پولیپ، granulations، دندانی و مناطق استخوانی نکروتیک در سینوس وجود داشته باشد، آنها حذف می شوند.