میزبان - رشد و مراقبت

به ندرت در کدام باغ گل، ریزوم های تزئینی را با برگ های زیبای قلب شکل و یا بیضی مشاهده نمی کنید - میزبان. باغبان این گل را برای بی تکلفی ترجیح می دهند: این یکی از معدود گیاهانی است که در گوشه سایه ای از توطئه ها رشد می کنند. میزبان تعداد زیادی از گونه ها را تشکیل می دهد که در شکل و طول برگ ها متفاوت است، میزان مه و حتی رنگ: از سبز تیره تا کرم یا آبی، حتی در حاشیه لبه. این گیاه به خوبی رشد می کند و به نظر می رسد در هر چمن خوب است. به هر حال، میزبان، تحت شرایط کشت مناسب برای او، می تواند شما را با زیبایی و گلدهی تصفیه شده جوانه های سفید سفره تا 10-15 سال به شما لطفا. البته، ممکن است چنین نتیجه ای را به دست آوریم، اما لازم است بدانیم که چگونه می توان میزبان و نحوه مراقبت از آن را در نظر گرفت. ما امیدواریم که مقاله ما برای شما بسیار مفید خواهد بود.

فرود صحیح میزبان

گیاه ترجیح می دهد مکان های نیمه غرق شده و به خوبی محافظت شده از باد. در نور خورشید قوی در برگ میزبان نقاط زرد ظاهر خواهد شد - سوختگی. بهترین خاک برای یک گل مرطوب، کمی اسید، با خواص زهکشی خوب، بدون رکود است. میزبان زمان کاشت بستگی به مواد کاشتی که انتخاب کرده اید. اگر قصد خرید نهال ها یا بخشی از گیاه را پس از تقسیم بوته بکارید، باید مهمانان را در بهار در ماه مه بکارید. برای این کار، سایت حفاری شده است، سپس یک سوراخ کوچک ساخته شده و 50 گرم کود پیچیده پوشیده شده است. همچنین در پایین گودال فرود، مقدار کمی سنگ ریزه یا آجر شکسته را می توان ریخت تا ویژگی های زهکشی خاک را بهبود بخشد. ریشه های نهال به خوبی می خوابند، آنها زمین و آب فراوانی را می سوزانند.

در تابستان و در اوایل پاییز ممکن است بوش بالغ را از میزبان تولید کند. در این مورد، سوراخ باید با عمق آن که در آن گیاه پیش از آن رشد می کند، مطابقت داشته باشد.

کشت گیاهان از دانه ها باید در اوایل ماه آوریل انجام شود. دانه ها باید در گلدان ها و یا در اوایل ماه مه بلافاصله در محل سایه ای از سایت خود کاشته شوند. ظرفیت یا تخت ها با مواد پوشش پوشانده شده است، پس از سه هفته، هنگامی که اولین بوت ظاهر می شود، باید برداشته شود. آنها باید از نور خورشید محافظت شوند. در ماه اوت، پیوند را می توان به یک زیستگاه دائمی پیوند داد.

میزبان: رشد و مراقبت

مراقبت از میزبان نسبتا ساده است و به سرمایه گذاری برخی از تلاش های باور نکردنی نیاز ندارد. اول، آبیاری منظم گیاه ضروری است. باید اطمینان حاصل شود که خاک زیر بوش خشک نشود و همیشه مرطوب باشد. به هر حال، اگر نیمی از برگ میزبان تاریک می شود، این پدیده را می توان به عنوان کمبود رطوبت در نظر گرفت. اما از آن استفاده نکنید: آب های راکتی می تواند منجر به ریزوم های پوسیدگی شود. فراموش نکنید که از زمان به زمان خاک را از بین ببرید، که بر رشد گیاه تاثیر مثبت خواهد گذاشت.

میزبان نیاز به طعمه دارد، بنابراین توصیه می شود کودهای نیتروژن در بهار، و سپس چند لایه هوموس برگ یا سوزن های کاج را مالچ کنید .

از آنجا که میزبان متعلق به گیاهان مقاوم در برابر یخ است، پناهگاه ویژه برای زمستان برای آنها ارزش پخت و پز نیست. با این حال، به منظور حفظ بی اثر بودن بوش، معمولا توصیه می شود که لایه برگ های افتاده را در پاییز حذف نکنید، که فقط محافظت در برابر آب و هوای سرد است. شما همچنین می توانید گیاه را با یک لایه برف پوشش دهید که در خنثی شدن یخ زدگی از یخ زدگی جلوگیری می کند.

در بهار، لازم است برگ های ریز و ریشه را قطع کنیم. حذف برگ های اضافی در تابستان لازم است تا یک میزبان زیبا را تشکیل دهند.

پیوند گیاه مورد نیاز نیست، بلکه تنها آن را تضعیف می کند. با تمام قوانین برای ترک میزبان، ده ها یا حتی همه، پانزده سال باقی می ماند تزئینی.