آبلیا

گیاه آبلیا متعلق به خانواده ماهرانه است، بیش از 30 گونه شناخته شده، از جمله بوته همیشه سبز و یا درختان کوچک است. سرزمین اصلی بوته ای که در حال رشد است، ژاپن و چین است. و نام آن، به هر حال، گل به ریاست دكتر كلارك ابئل انگلیسی كه در قرن نوزدهم میلادی در چین مشغول به كار بود، دریافت كرد. برای همه انواع آبلیا با برگ های کوتاه و پخته شده و گل های معطر به شکل یک زنگ یا قیف مشخص می شود. Abelia اغلب در گلخانه ها یا اتاق های بزرگ رشد می کند و در محیط طبیعی گیاه می تواند به ارتفاع 4 متر برسد.

آبلیا بزرگ گلدار است

این گونه که به دلیل عبور از گونه های یک گل و چینی به دست آمده است، بیشترین محبوبیت را دارد. این درختچه به صورت نیمه همیشه سبز و تقریبا 2 متر رشد می کند. در شرایط نگهداری از اتاق، چنین آبلیا به طور خاص رشد نمی کند و گیاه جوان با رنگ صورتی از شاخه ها متفاوت است. Abelia بالغ می تواند شاخه های بیش از یک متر طول داشته باشد، با برگ های کوچک بریده شده، واقع در شاخه های مقابل یکدیگر. گل های بزرگ در گل آذین برس ظاهر می شوند که خارج از محور برگ ها می شود. گل این گونه دارای پنج گلبرگ است، رنگ آمیزی شده سفید، برای مدت زمان طولانی محو نمی شود و بوی خوشحالی.

آبلیا چینی

این درختچه تزئینی نام کشور را به عنوان کشور بومی خود دریافت کرده است. در چین بوته هایی با طول 2 متر وجود دارد. این گیاه دارای برگ های شکل بیضی شکل سبز تیره است، کمی اشاره دارد. گل ها بر روی شاخه های دراز می کشند، آنها در گل آذین، لوله ای شکل، سفید، عطر و بوی دلپذیر تولید می شوند. این درختچه از ابتدای تابستان تقریبا تا پایان پاییز، و پس از سقوط گل، تزئین بوته به لطف فنجانهای قرمز و به دست آوردن برگ یک رنگ مخصوص برنز، حفظ می شود.

آبلیا کره ای

این گونه یک بوته تزئینی سرسبز است که ارتفاع آن 1.5 متر یا بیشتر می رسد. برگهای شکل تخم مرغ اغلب در لبه لبه و یا دره میانی وجود دارد. گلهایی که در محور برگ ظاهر می شوند، بسیار جذاب نیستند، کوچک و نامرئی هستند، اما بسیار جذاب هستند. به طور معمول، این نوع آبلیا در خیابان در نزدیکی پارک ها و یا مکان های دیگر استراحت دقیقا به دلیل عطری با شکوه، گلدهی طولانی و پایداری بوش به زمستان های روسی کاشته می شود. آبلیمو مقاوم در برابر سرما، که به روسیه از شرق دور وارد می شود، حتی در وسط منطقه خاورمیانه کاملا خواب می بیند.

Abelia: مراقبت و تولید مثل

برای رشد مطلوب بوش، مقدار کافی نور پراکنده لازم است، آبیاری فراوان در فاصله زمانی بهار و پاییز و در فصل زمستان - کنترل رطوبت خاک. برای تغذیه آبلیا ممکن است در هر زمانی از سال، بجز در زمستان، یکبار در هر دو هفته به مقدار کافی از کودهای آلی و معدنی بوته بزنید. کشت بوته ها شامل هرس کردن است در انتهای زمستان با هدف حفظ بیشتر از یک تاج قبل از رویکرد بعدی سرماخوردگی، می زد. شاید آمپول کشت گیاه.

انتشار می تواند توسط دانه ها بذر شود، برای این لازم است که آنها را در ماه ژانویه در بستر آسان بپزند. همچنین، بوته به طور کامل توسط قلمه های به دست آمده در نتیجه هرس بازسازی می شود. گیاه جوان نه تنها به سرعت رشد می کند و در طول سال نیز در یک بوش کوچک، شسته و رفته تشکیل می شود، اما شاید برای اولین بار آن را شکوفا کند.

محبوبیت آبلیا با سهولت نگهداری، سهولت بازتولید، زیبایی گل و عطر و بوی خوش طعم گلها توضیح داده شده است.